SINTEZA drveta i metala

Hila Šamia (Hilla Shamia) je izraelska umetnica i dizajnerka mlađe generacije koja stvara jedinstvene kreacije od drveta i metala. To su uglavnom moderni stolovi, stolice i klupe bez naslona, ali i zidne slike – kolaži, satovi i sl. Korišćenjem jedinstvene metode, koju je Šamia samostalno razvila, baziranoj na spajanju metala sa živopisnim komadima drveta, dobija se predmet primenjene umetnosti, odnosno sa svojom izrazitom upotrebnom funkcijom i dugim vekom trajanja. Po rečima ove umetnice, njen rad, koji datira još od 2012. godine odnosno od završnice fakultetskih studija, je nastao iz želje da „uradi nešto sa drvetom što nikada niko nije uradio“. Drvo koje najčešće koristi ova umetnica je čempres i eukaliptus, a od metala to su aluminijum i mesing.

Ovi drveni trupci, isečeni najčešće po dužini, odlikuju se ne samo upečatljivom strukturom i crtežom, već i koloritom. Kada se u kalupe u kojima su utopljeni drveni komadi sipa vreo rastopljeni metal, prilikom kontakta ove dve materije na površini sirovog drveta stvara se crni ugljenisani sloj, koji u likovnom smislu predstavlja žižu kompozicije. Crna „granica“ egzistira između dva kontrastna materijala – hladnog, glatkog i sjajnog srebrnog, i toplog, rustičnog i matiranog drvenog medijuma. Na taj način, mogući negativan faktor izgorelog drveta pretvara se u estetsku i emocionalnu vrednost, očuvanjem prirodnog oblika stabla, i uvođenjem prirodne granice „industrijske“ intervencije. Opšta, kvadratna forma pojačava arteficijalni oseć aj, a istovremeno čuva seć anje, „prasliku“ prirodnog. S obzirom da je metal bio u tečnom stanju kada je nanošen na trupce, on se nalazi u svakoj pukotini drveta, stvarajući jaku fizičku vezu i upečatljivi vizuelni izgled. Svaki komad nameštaja koji potekne iz Šamijine radionice predstavlja unikat i ručni rad. Šamin kreativni rad utemeljen je na savremenom istraživanju formi, ali i materijala, odnosno odnosa materijala.

Industrijski dizajn i skulptura su oblasti koje se u ovom istraživačkom procesu prepliću, ali je ishodište rad koji striktno ne pripada ni jednoj od pomenutih sfera. Interesantno je da je ova umetnica pokazala veliku otvorenost za saradnju sa drugim umetničkim radionicama i institucijama. Tako, iz saradnje sa fabrikom stakla “Phoenicia”, odnosno ilustratorom Mikijem Motesom, nastale su kreacije koje se baziraju na staklu i tehnici duvanog stakla, kao i totemu kao umetničkoj temi. U svom studiju u Tel Avivu, Hila nastoji da „crpi inspiraciju iz procesa vremena i prividnih nesavršenosti koje se nalaze u prirodi“. Drvo koje koristi je najčešće lokalno, iz okoline grada. Fasciniranost vajkadašnjeg i savremenog, prirodnog i industrijskog, toplog i hladnog, trajnog i vremenski ograničenog, predstavljaju stalnu inspiraciju za ovu dizajnerku.

Tekst objavljen u časopisu DRVOtehnika, oktobar 2022.