„Troll hus“ - drvo premazano katranom

Na severu Kalifornije, u planinskoj ski oblasti Sugar Bowl, sagrađena je moderna kuća u šumi. Američki arhitekta norveškog porekla, Kasper Mork Ulnes, zajedno sa suprugom Leksi Mork, dizajnirao je ovu vikenicu za petnaest osoba: za svoje troje dece, njihove supružnike i sedmoro unučića.
Kuća se nalazi na nadmorskoj visini od 2.000 metara, gde godišnje ukupna količina snega iznosi i preko 20 metara. Ušuškana u okolni planinski pejzaž, kuća je pokušaj ove višečlane porodice da se osami od ostatka sveta, da se poveže međusobno ali i sa okolnom prirodom.
Kao i u enterijeru, tako i u eksterijerom dominira drvo. Najveći deo fasade presvučen je drvetom koje je u završnom sloju premazano katranom. Ova tradicionalna norveška tehnika zaštite drveta od vremenskih uslova i insekata, datira još iz srednjeg veka. Tim postupkom tradicionalno su štićeni značajniji objekti kao što su crkve.
Članovi porodice vikendicu su nazvali “Troll hus” po legendarnom biću iz nordijske mitologije koje, po predanju, živi u dubokim skandinavskim šumama. Ova potreba za inspiracijom u skandinavskom folkloru javila se zbog Morkovog norveškog porekla.

Masivna struktura vikendice podignuta je na monolitne betonske stubove kako bi se u prizemnoj zoni objekat zaštitio od padavina. Formirani kubus u centru partera koristi se kao praktično mesto odlaganja ski opreme.
Crna fasada dobijena je premazivanjem drveta borovim katranom čime se objekat štiti od padavina i insekata. Crno, kao simbol odsustva svake boje, postavlja se kao neutralna, nepretenciozna podloga u silueti pejzaža, ističući i akcentujući upravo multikoloritnost šume i okoline.
Supruga arhitekte, Leksi Mork, koja je dizajner enterijera, bila je zadužena za opremanje čitave unutrašnjosti kuće. Većina nameštaja rađena je po narudžbini, čime je izbegnuto opremanje kuće serijalnim, tipiziranim gotovim proizvodima. Drvo, kao glavni materijal nameštaja, upotrebljeno je u raznolikom sastavu – od četinarskih do egzotičnih vrsta, ali i u isto takvoj obradi, što daje prostoru razigran, duhovit karakter. Linija enterijera je prava, jasna i svedena, ali ima i detalja koji ukazuju na daleku reminiscenciju stila (ponajviše rustičnog i tradicionalnog).

Arhitektonska koncepcija objekta pripada tipu alpske kuće sa terasama-šetalištima. Orijentacija zgrade štiti je od preovlađujučih vetrova, dozvoljavajući životnom prostoru da se otvori na zastakljenoj terasi sa jugoistočne strane. Na taj način maksimizira se izloženost suncu u zimskom periodu, ali i zatvara unutrašnjost leti. Glavni životni prostor na gornjem nivou (dnevna soba) ima otvorenu plansku konfiguraciju ispod dva svodna plafona - svetlarnika. Na prvom spratu nalaze se sobe za tri bračna para kao i zajednička soba za decu. Na drugom spratu je spavaća soba za najstarije ukućane i dnevni boravak u kom svi provode najviše zajedničkog vremena. Ovaj prostor koji je intezivno osvetljen preko pretežno transprentne fasade (stakleni zidovi-zavese), povezan je direktno sa kuhinjom.
Duž cele severne fasade organizovana su kupatila, kao i prostori za skladištenje, dok su dnevni boravak i većina spavaćih soba na južnoj fasadi.

Tekst objavljen u časopisu DRVOtehnika 59, jul 2018.